Gedicht
Ik en mijn vriendin Pamela hebben een gedicht geschreven. We moesten ook daarbij een filmpje maken, en dit is het resultaat. Ik hoop dat je het leuk vindt!
Haiku voor Nederlands
Help me, ik zit vast
In een grote haiku fabriek
Red me, voordat ze-
In een grote haiku fabriek
Red me, voordat ze-
Fragment eigen boek
We moesten in de klas een eigen boek schrijven. Jolanda Horsten, de schrijfster van Blom, kwam ons helpen. Het was best wel leuk, iets anders. En hier is een fragment van de hoofdstuk die ik en een paar andere mensen moesten schrijven. Hopelijk vindt je het leuk :)
Uiteindelijk lopen ze haar meest favoriete winkel binnen. Ze ziet de mooiste shirt ooit en het past haar alsof het alleen voor haar gemaakt is. Het is wel heel duur, 90 euro. Ze kijkt Timothy met smeek ogen aan.
‘Ik snap heus wel als je dit niet kan betalen. Je hoeft eigenlijk niks voor me te betalen,’ zegt Anne.
‘Natuurlijk moet ik dit wel voor je betalen. Ga maar alvast naar buiten, ik betaal wel.’
Anne vliegt hem in de nek en kleedt zich snel om in haar normale kleren. Ze loopt vrolijk de winkel uit. Ondertussen friemelt Tim wat aan het shirt en hoopt hij dat het alarm niet af zou gaan als hij de winkel uit zou lopen.
‘Heeft u niks gevonden?’ vraagt de mevrouw die in de winkel werkt.
‘Uh nee, sorry,’ antwoordt Timothy nerveus terwijl hij de kleren teruggaf.
De mevrouw lacht vriendelijk terwijl ze de kleren aannam.
‘Dank je wel. Fijne dag verder,’ roept ze hem nog achterna.
Timothy rent bijna door de winkel heen. Stelen geeft hem altijd zo’n adrenaline rush. Snel haast hij zich door de deur van de winkel.
‘En?’ vraagt Anne.
‘Niks. Alles ging goed,’ zegt Tim met een grijns.
En zo liepen ze verder naar huis. Anne heeft niks door.
Uiteindelijk lopen ze haar meest favoriete winkel binnen. Ze ziet de mooiste shirt ooit en het past haar alsof het alleen voor haar gemaakt is. Het is wel heel duur, 90 euro. Ze kijkt Timothy met smeek ogen aan.
‘Ik snap heus wel als je dit niet kan betalen. Je hoeft eigenlijk niks voor me te betalen,’ zegt Anne.
‘Natuurlijk moet ik dit wel voor je betalen. Ga maar alvast naar buiten, ik betaal wel.’
Anne vliegt hem in de nek en kleedt zich snel om in haar normale kleren. Ze loopt vrolijk de winkel uit. Ondertussen friemelt Tim wat aan het shirt en hoopt hij dat het alarm niet af zou gaan als hij de winkel uit zou lopen.
‘Heeft u niks gevonden?’ vraagt de mevrouw die in de winkel werkt.
‘Uh nee, sorry,’ antwoordt Timothy nerveus terwijl hij de kleren teruggaf.
De mevrouw lacht vriendelijk terwijl ze de kleren aannam.
‘Dank je wel. Fijne dag verder,’ roept ze hem nog achterna.
Timothy rent bijna door de winkel heen. Stelen geeft hem altijd zo’n adrenaline rush. Snel haast hij zich door de deur van de winkel.
‘En?’ vraagt Anne.
‘Niks. Alles ging goed,’ zegt Tim met een grijns.
En zo liepen ze verder naar huis. Anne heeft niks door.